στο Γυμνάσιο

Η καλύτερη και η χειρότερη στιγμή

Νομίζω πως η καλύτερη στιγμή μου στο Γυμνάσιο ήταν η πρώτη μέρα μου σ’ αυτό. Πραγματικά ήταν κάτι πολύ σπουδαίο για μένα. Ένιωθα ενθουσιασμένος και χαρούμενος. Θ’ άφηνα πίσω την παιδική μου ηλικία και το δημοτικό, θα γυρνούσα σελίδα και θ’ άνοιγα ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή μου. Θα πήγαινα στο Γυμνάσιο, το «σχολείο των μεγάλων». Εκεί τα πάντα θα ήταν καινούρια: το σχολείο, οι καθηγητές, τα παιδιά.

Όμως βαθιά μέσα μου, τι παράξενο! Παρ’ όλα αυτά τα θετικά συναισθήματα ένιωθα και πολλά αρνητικά συναισθήματα, όπως δέος και λίγο φόβο για όλα αυτά που θα αντίκρυζα και ανασφάλεια. Άραγε θα τα κατάφερνα στον καινουριο τρόπο που θα γίνονταν τα μαθήματα; Μήπως θα ήταν πιο δύσκολα τώρα; Τι θα γινόταν με τόσους πολλούς καθηγητές κάθε μέρα στην τάξη; Κι αν ήταν παράξενοι και απαιτητικοί; Θα μου έμενε άραγε καθόλου ελεύθερος χρόνος; Όλα αυτά τα ανάμεικτα συναισθήματα την πρώτη μου μέρα στο Γυμνάσιο μ’ έκαναν να νιώθω τόσο μπερδεμένος που μπορώ να πω πως αυτή ήταν μέχρι τώρα η καλύτερη και η χειρότερη μέρα μου στο Γυμνάσιο.

Γιώργος Παπαδόπουλος, Α4

ΣΣ.Η έκθεση γράφτηκε στο σχολείο στο πλαίσιο του μαθήματος της καθηγήτριας Κατερίνας Δοκοπούλου