ΡΟΜΠΟΤΙΚΗ (2)

ΜΙΑ ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ

Η Ρομποτική τις τελευταίες δύο-τρεις εβδομάδες έχει απασχολήσει πολύ το Β΄2,καθώς επιλέχτηκε για την δημιουργία ρομπότ.

Χωριστήκαμε φυσικά με την βοήθεια των καθηγητών μας(κα.Αρδαβάνη, κα.Λουμπαρδιά, κ.Μακρογκίκας) σε πέντε ομάδες των τεσσάρων παιδιών και μια των δύο ατόμων.Η κάθε ομάδα είχε τον δικό της αρχηγό.

Η συνεργασία σε γενικές γραμμές ήταν άριστη,αν και οι διαφωνίες δεν έλλειψαν σε κάθε ομάδα.Ο καθένας πρόσφερε το ΄΄ ταλέντο΄΄ του και βγήκε ένα εξαίρετο αποτέλεσμα.

Την πρώτη μέρα ομαδοποιηθήκαμε,και βγάλαμε από τα σακουλάκια τα ''lego'' (από τα οποία φτιάξαμε το ρομποτάκι) και τα τοποθετήσαμε σε ένα συγκεκριμένο σκεύος. Πολλά μικρά εξαρτήματα,και καλώδια που νομίζαμε ότι είναι υπερβολικά δύσκολο να κατασκευαστεί. Βγάλαμε όνομα στο ρομποτάκι και ξεκινήσαμε την κατασκευή από ένα βιβλιαράκι με οδηγίες.

Την δεύτερη μέρα συνεχίσαμε την κατασκευή συνεργάζοντας με όλα τα μέλη φυσικά της ομάδας. Ενώναμε το ένα κομμάτι με το άλλο και στο τέλος συνδέσαμε και κάποια καλώδια. Ωστόσο είμασταν στην ομάδα χωρισμένοι σε δύο δυάδες. Σαν τμήμα είμαστε δεμένοι έτσι,παιδιά από άλλες ομάδες βοήθησαν στην άμεση τελειωποίηση του ρομπότ,καθώς δεν ανταγωνιζόμαστε αλλά συναγωνιζόμαστε.

Έπειτα πήγαμε στην αίθουσα υπολογιστή και περάσαμε κάποιες εντολές στο ρομποτάκι,έτσι ώστε να περπατά,να τρέχει,να σταματάει,αφού βέβαια συμπληρώσαμε ένα φύλλο εργασίας. Μια συναρπαστική εμπειρία,δεν πρόκειται να την ξεχάσουμε ποτέ.!!.Αισθάνομαι πολύ τυχερή που έζησα μια τέτοια ξεχωριστή εμπειρία.

Αντικρίζαμε όλοι το ρομπότ να κινείται και ξετρελαθήκαμε από την χαρά μας.Το χαμόγελο ήταν ζωγραφισμένο στα προσωπά μας.

Πίστευα πως η ρομποτική είναι μια δύσκολη επιστήμη που ένας έφηβος/έφηβη αποκλείεται να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις και τις δυσκολίες που διαθέτει. Αλλά μόλις ''μπήκα'' στο αίσθημα της συνεργασίας συνειδητοποίησα πως είναι συναρπαστίκη.!!!!. ΠΟΣΟ ΤΥΧΕΡΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ!!!

ΛΙΤΟΥ ΝΙΚΗ